میون هر قطره اشکم

 

میون هر قطره اشکم، هزار خاطره دفنه

تو اینقدر خاطره داری که گویی قد ریک عمره

گلو می سوزه از عقشت، عشقی که مثل زهره

ولی بی عشق تو هر دم، خنده از لبهای من دوره

درسته با منی اما، به این بودن نیازارم

تو که حتی با چشمات هم، نمی گی آه دوست دارم

اگه گفتی دوست دارم، فقط بازی لبهات بود

وگرنه رنگ خودخواهی ، نشسته توی چشمات

هر چی عشقه توی دنیا، من می خواستم مال ماشه

اما  توهیچ وقت نزاشتی بینمون غصه نباشه

فکر می کردم با یه بوسه ، باتو هم خونه می مونم

نمی دونستم نمی شه، آخه بی تو نمی تونم

گله می کنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی

هزار بار مردم از عشقت ، تو که هیچ وقت نمی فهمی

چشام همزاد اشک و خون، دلم همسایه آهه

زمونه گرگ و عشق تو، شبیه مکر روباهه

شدم چوپان ساده لوح، کنار گله احساس

چه رسمی داره این گله، سر چنگال گرگ دعوا

تو اینقدر خواستنی هستی، که این گله نمی فهمه

اگه لبخند به لب داری،دلت از سنگ و بی رحمه

ببخش خوبم اگه این عشق، حیله تو رو رو کرد

نفرین به دل ساده، که به چنگال تو خون کرد

هر چی عشقه توی دنیا، من می خواستم مال ما شه

اما  توهیچ وقت نزاشتی بینمون غصه نباشه

فکر می کردم با یه بوسه ، باتو هم خونه می مونم

نمی دونستم نمی شه، آخه بی تو نمی تونم

گله می کنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی

هزار بار مردم از عشقت ، تو که هیچ وقت نمی فهمی

می ترسم....

 

^{می ترسم... از روزی که دستهای تو هم سرد شوند}

^{می ترسم... از روزی که به صدایت نیاندیشم}

^{می ترسم... از روزی که در ذهنم نگاهت را نبینم}

^{می ترسم... از روزی که تا ابد تو را نبینم}

^{می ترسم... از روزی که بعد از آن تا بی نهایت تو را نشنوم}

^{می ترسم... از نگاه تو... دستان تو... صدای تو...}

^{می ترسم... از روزی که فقط به من نمی اندیشی}

^{می ترسم... از نفس های تو،آن لحظه که با نبضم هماهنگ نزند}

             ^{می ترسم.....................}

عشق یعنی...

 

مرد از راه چشم و زن از راه گوش به دام عشق می افتد.
دوری، عشق را شدت می بخشد و نزدیکی، قوت.
پیری مانع از عشق نیست. اما عشق تا حدی مانع از پیریست.
هرگز ندانستم چگونه ستایش کنم تا آنکه آموختم چگونه دوست بدارم.
عشق ناتمام می گوید: من تو را دوست دارم چون به تو نیاز دارم.
عشق تمام می گوید: من به تو نیاز دارم چون تو را دوست دارم.
در حساب عشق یک به اضافه یکی برابر است با همه چیز و دو منهای یک برابر با هیچ.
محال است عاشق باشی و عاقل.
عشق چیزی جز یافتن خویش در دیگران و شادکامی در شناخت نیست.
عشق همانند پروانه ایست که اگر سفت بگیری له می شود و اگر سست بگیری می گریزد.
عشق چون میوه است. ممکن است خوب به نظر آید اما تا وقتی که نرسیده آن را گاز نزن.
عشق چون ساعت شنی است. با خالی شدن مغز، قلب پر می شود.
عشق غلبه‌ی خیال بر خرد است.
مرد به کرات عشق میورزد، اما کم. زن به ندرت، اما بسیار.
مردها همواره میخواهند اولین عشق یک زن باشند و زن ها دوست دارند آخرین عشق یک مرد باشند.
تنها پاداش عشق، تجربه‌ی عاشقی است.
با عشق و شکیبائی چیزی نا ممکن نیست.