میون هر قطره اشکم، هزار خاطره دفنه

تو اینقدر خاطره داری که گویی قد ریک عمره

گلو می سوزه از عقشت، عشقی که مثل زهره

ولی بی عشق تو هر دم، خنده از لبهای من دوره

درسته با منی اما، به این بودن نیازارم

تو که حتی با چشمات هم، نمی گی آه دوست دارم

اگه گفتی دوست دارم، فقط بازی لبهات بود

وگرنه رنگ خودخواهی ، نشسته توی چشمات

هر چی عشقه توی دنیا، من می خواستم مال ماشه

اما  توهیچ وقت نزاشتی بینمون غصه نباشه

فکر می کردم با یه بوسه ، باتو هم خونه می مونم

نمی دونستم نمی شه، آخه بی تو نمی تونم

گله می کنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی

هزار بار مردم از عشقت ، تو که هیچ وقت نمی فهمی

چشام همزاد اشک و خون، دلم همسایه آهه

زمونه گرگ و عشق تو، شبیه مکر روباهه

شدم چوپان ساده لوح، کنار گله احساس

چه رسمی داره این گله، سر چنگال گرگ دعوا

تو اینقدر خواستنی هستی، که این گله نمی فهمه

اگه لبخند به لب داری،دلت از سنگ و بی رحمه

ببخش خوبم اگه این عشق، حیله تو رو رو کرد

نفرین به دل ساده، که به چنگال تو خون کرد

هر چی عشقه توی دنیا، من می خواستم مال ما شه

اما  توهیچ وقت نزاشتی بینمون غصه نباشه

فکر می کردم با یه بوسه ، باتو هم خونه می مونم

نمی دونستم نمی شه، آخه بی تو نمی تونم

گله می کنم من از تو، از تو که این همه بی رحمی

هزار بار مردم از عشقت ، تو که هیچ وقت نمی فهمی